Σήμερα, 06 Δεκεμβρίου, είναι η μεγάλη γιορτή του Αγίου Νικολάου! Η σημερινή ημέρα είναι μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας που τιμάται η μνήμη του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών αλλά και πολιούχου δεκάδων πόλεων στην Ελλάδα και τον κόσμο. Το Μαρούσι, έχει και αυτό το δικό της Άγιο Νικόλαο και την ευκαιρία να γιορτάσει στον Ιερό Ναό (Βενιζέλου 21, Μαρούσι).
Σήμερα στις 17.00 θα πραγματοποιηθεί ο Εσπερινός, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει η Παράκληση προς τιμήν του Αγίου.
Ποιος ήταν ο Άγιος Νικόλαος;
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας το 270 και έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στα Μύρα της Λυκίας, εξ ου και το ο Άγιος Νικόλας των Μύρων, αλλά και του Μπάρι, μια και εκεί θησαυρίζεται το άγιο λείψανό του.
Ήταν γόνος ευσεβούς και πλούσιας οικογένειας, έμεινε όμως νωρίς ορφανός. Νεαρός ακόμα μετέβη στα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο και επιστρέφοντας στη Μικρά Ασία χειροτονήθηκε ιερέας. Ασκητής αρχικά και ηγούμενος αργότερα στη Μονή Σιών των Μύρων, έμελλε να αναγορευτεί τελικά Αρχιεπίσκοπος της πόλης.
Η προσφορά του στην φροντίδα των αναξιοπαθούντων ήταν σπουδαία· ίδρυσε νοσοκομεία και ιδρύματα, ενώ πρωτοστάτησε με την πίστη οδηγό του στην προστασία των διωκομένων από τους Ρωμαίους χριστιανούς. Ο ίδιος υπέστη βασανιστήρια κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού και μόνον με την έλευση του Μεγάλου Κωνσταντίνου στον αυτοκρατορικό θρόνο του Βυζαντίου επέστρεψε στα θρησκευτικά του καθήκοντα.
Στο ναό που φέρει το όνομά του στα Μύρα της Λυκίας, σήμερα Ντέμρε, ή σε ό,τι έχει απομείνει από αυτόν, τελείται ανήμερα της γιορτής του λειτουργία, την οποία παρακολουθούν επισκέπτες χριστιανοί αλλά και μουσουλμάνοι.
Από τα Μύρα ήταν που όταν ο Άγιος πέθανε, στις 6 Δεκεμβρίου του 343, ναυτικοί πήραν τα λείψανά του το 1087 και τα μετέφεραν στο Μπάρι της Ιταλίας όπου τοποθετήθηκαν στο Ναό του Αγίου Στεφάνου. Κατά την παράδοση, το σώμα του ανάβρυζε μύρο τόσο όταν απεβίωσε, εξ ου και το προσωνύμιο «μυροβλύτης», όσο και κατά τη λειτουργία υποδοχής του λειψάνου στο ιταλικό λιμάνι.
Ένα από τα πιο μεγάλα θαύματα του Αγίου, τον έκαναν τελικά προστάτη των ναυτικών. «Άγιε μου Νικόλα βόηθα», είναι η επίκληση όλων των θαλασσινών.
Η παράδοση λέει ότι ενώ ταξίδευε προς τους Αγίους Τόπους, έπιασε φουρτούνα φοβερή θέτοντας σε κίνδυνο πλοίο και επιβάτες. Ο Άγιος Νικόλαος όμως προσευχήθηκε και η θάλασσα καταλάγιασε. Κι όταν ένας ναυτικός έπεσε από το κατάρτι και έχασε τη ζωή του, ο Αϊ Νικόλας πάλι προσευχήθηκε και ο αδικοχαμένος αναστήθηκε…
Όλος ο ελληνισμός τιμά τον Άγιο Νικόλαο όπου κι αν βρίσκεται. Δεν είναι τυχαίο ότι και η μόνη ελληνορθόδοξη εκκλησία στην καρδιά της Νέας Υόρκης φέρει το όνομά του. Ομοίως και στον Πόντο, αν και υπήρχε και ο Άγιος Νικόλαος ο Τραπεζούντιος, ο Άγιος Νικόλαος των Μύρων τιμάτο όπως του άρμοζε κατά το τριήμερο που ονομαζόταν Νικολοβάρβαρα.
Τη μνήμη του Αγίου τιμά και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και στο πρόσωπο αυτού του ταπεινού και θαυματουργού Αϊ Νικόλα από τα Μύρα της Μικράς Ασίας εδράζεται όλο το δυτικό αφήγημα του ερυθρόλευκου γενειαφόρου γερούλη, που φέρνει δώρα στα παιδιά τις γιορτές· αυτού που ονομάζεται Σάντα Κλάους. Είναι ο δικός μας Αϊ Βασίλης!
Ο Άγιος Νικόλαος είναι ο… αληθινός ‘Άη Βασίλης’
Η φήμη του εξαπλώνεται γρήγορα σε όλη την Ευρώπη και ιστορίες κάνουν λόγο για τον προστάτη των θαλασσών, αλλά πλέον και των παιδιών που πετά στους αιθέρες πάνω στο άλογο του και μοιράζει χρυσό σε φτωχούς ρίχνοντας τον από την καμινάδα των σπιτιών.
Όσο ο Άγιος Νικόλαος ταξιδεύει από χώρα σε χώρα, τόσο αποκτά νέα χαρακτηρισιτκά. Κάθε λαός του προσθέτει στοιχεία από την δική του παράδοση. Στην περιοχή λοιπόν της σημερινής Γερμανίας, υποδέχθηκαν τον Sinter Klaas (Άγιο Νικόλαο) όταν ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό, στον οποίο έδωσαν πολλά στοιχεία από έναν άλλο θεό τον Odin (Οντιν). Ο Θεός εκείνος πετούσε με το άλογό του στους ουρανούς και επιβράβευε τα παιδιά με δώρα και γλυκά. Αντίστοιχα εκείνα άφηαν καρότα και ζάχαρη στις μπότες τους για να ταίσουν το άλογό του. Σας θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία;
Τα πάντα άλλαξαν πλέον όταν χιλιάδες Ευρωπαίων έφυγαν μαζικά για να μεταναστεύσουν στη “νέα γη” κυνηγώντας το όνειρό τους στις ΗΠΑ.
Οι Ολλανδοί ναυτικοί, φορτωμένοι με τις παραδόσεις τους έφτασαν στην Νέα Γη. Το Νέο Άμστερνταμ θα γιόρταζε και αυτό τον Σίντερ Κλάας αν δεν επέρχονταν πολύ σύντομα η εξαγγλοποίηση της πόλης. Στους κόλπους της Νέας Υόρκης, όπως ήταν το όνομα της πόλης πλέον, ο συμπαθής άγιος χρειάστηκε περισσότερο χρόνο ούτως ώστε να γίνει ευρύτερα γνωστός.
Αρχικά, έπρεπε να κάνει το όνομα του πιο εύπεπτο για την αγγλόφωνη Αμερική. Έτσι ο Σίντερ Κλάας γίνεται αμερικανιστί Σάντα Κλάους (Santa Claus) και κάνει την εμφάνισή του στον αμερικανικό τύπο του 18ου αιώνα. Την πρώτη βέβαια επαφή των Αμερικανών με των Ευρωπαίο Άγιο την οφείλουμε στον διάσημο συγγραφέα Ουάσινγκτον Ίρβινγκ, ο οποίος και περιέγραψε την άφιξη του στο Μανχάταν πάνω σε λευκό άλογο.
Όμως ο μύθος του Αη Βασίλη δεν είχε ακόμη τελειοποιηθεί. Το 1823, ο συγγραφέας Κλέμεντ Κλαρκ Μούρ έγραψε το ποίημα “Μια επίσκεψη από τον Άγιο Βασίλη” ή “Μια νύχτα πριν τα Χριστούγεννα” όπως είναι ευρύτερα γνωστό. Το ποίημα περιγράφει με γλαφυρή λεπτομέρεια το έλκηθρο, ένα ένα τα ονόματα των ταράνδων που το κινούν, ακόμη και το χαρακτηριστικό τρανταχτό γέλιο του Αη Βασίλη.
Η μορφή του παρόλα αυτά παραμένει ακόμη αρκετά ασαφής. Μάλιστα, ο τρόπος με τον οποίο περιγράφεται στο ποίημα, να γλιστράει μέσα από την καμινάδα, παραπέμπει πιο πολύ σε ξωτικό, παρά σε κανονικό άνθρωπο. Την σκυτάλη της σμίλευσης της εξωτερικής πλέον μορφής του Άη Βασίλη, παίρνει ο σκιτσογράφος Τόμας Νάστ, ο οποίος και δημοσιεύει τα πρώτα σκίτσα του στο περιοδικό Harper’s Weekly to 1862. O Αμερικανός σχεδιαστής θα συνεχίσει να ζωγραφίζει τον Άη Βασίλη για περισσότερα από 30 χρόνια, βελτιώνοντας χρόνο με τον χρόνο την εμφάνισή του. Είναι αυτός ο εμπνευστής του κόκκινου χρώματος για τα ρούχα του.
Πηγή: news247.gr, wikipedia.org, tanea.gr
