Σήμερα συμπληρώνονται 36 χρόνια από το θάνατο του μουσικοσυνθέτη Μάνου Λοΐζου. Ο Μάνος Λοΐζος υπήρξε μια πολυεπίπεδη προσωπικότητα που αγαπήθηκε όσο λίγοι. Μουσικός, συνθέτης, αγωνιστής, στιχουργός, τραγουδιστής, μέλος του ΚΚΕ, δημιούργησε λιτά και έντεχνα τραγούδια που συνδέθηκαν άμεσα με τις λαϊκές μάζες.
Ακολουθώντας την ποιοτική πορεία που χάραξαν ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις, συνεργάστηκε και ανέδειξε σπουδαίους στιχουργούς και ερμηνευτές, όπως ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο Γιάννης Νεγρεπόντης, η Χάρις Αλεξίου, Γιώργος Νταλάρας και άλλοι.
«Όταν έχω κέφια, είμαι σε θέση να μελοποιήσω ακόμα και τον τηλεφωνικό κατάλογο…», είχε πει ο ίδιος, για χάρη του οποίου το 2007 χαρακτηρίστηκε από το μουσικό χώρο ως έτος Μάνου Λοΐζου, σε ένδειξη τιμής για τα 70 χρόνια από τη γέννησή του και τα 25 χρόνια από το θάνατο του.
Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει πει για εκείνον: «Ο Λοϊζος δεν κατασκεύαζε. Και αν το ήθελε, δεν θα μπορούσε. Γεννούσε. Κι αυτό γιατί έτσι το ένιωθε…».
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας μπήκε πολλές φορές στο στόχαστρο των αρχών για τις αριστερές πολιτικές του πεποιθήσεις. Μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 συνελήφθη και πέρασε 10 μέρες στα κρατητήρια στης Ασφάλειας. Μέσα στο ξέφρενο κλίμα της μεταπολίτευσης συμμετέχει στις μεγάλες λαϊκές συναυλίες της εποχής και στο τέλος του 1974 κυκλοφορεί το δίσκο «Τα Τραγούδια του Δρόμου», με όλα εκείνα τα τραγούδια του που είτε είχαν απαγορευτεί τα προηγούμενα χρόνια, είτε δεν τους είχε επιτραπεί η ηχογράφηση από τη λογοκρισία της επταετίας
Στην εικοσαετή μουσική του διαδρομή έγραψε μερικά από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια.
Ο Μάνος Λοΐζος έφυγε νωρίς από τη ζωή στις 17 Σεπτεμβρίου 1982. Άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Μόσχας, χτυπημένος από την επάρατη νόσο.
