Εκδήλωση προς τιμήν του δασκάλου καλλιτεχνικής φωτογραφίας, Διονύση Κούτση, διοργανώνει το Διοικητικό Συμβούλιο και τα μέλη της Φωτογραφικής Λέσχης Αμαρουσίου-f531 στο Δημαρχείο Αμαρουσίου την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου στις 7:00.
.Ο Διονύσης Κούτσης είναι φωτογράφος και δάσκαλος φωτογραφίας. Έχει ιδρύσει το Black Studio.Art και διδάσκει μαθήματα φωτογραφίας. Έχει παρουσιάσει προσωπικές του εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Αναφερόμενος στην τέχνη της φωτογραφίας και στην πορεία του ο Διονύσης Κούτσης δηλώνει: «Ξεκίνησα να γίνω φωτογράφος επειδή δεν ήμουν καλός σε αυτό. Και όπως όλοι, άλλο πράγμα περίμενα κι άλλο συνάντησα. Είναι ένας κόσμος όμορφος, που αξίζει να ζεις σε αυτόν. Σταμάτησα να περπατάω με το κεφάλι κάτω, να κοιτάω έξω από το τρένο και να μην βλέπω τίποτα. Ποιος να μου έλεγε ότι θα εκστασιάζομαι από μια λάμψη, μια σκιά, μια αυθόρμητη κίνηση ενός περαστικού και να βλέπω γεωμετρικά σχήματα σε μια πλατεία;
Πριν ξεκινήσω την διδασκαλία στην φωτογραφία, είχα την τάση να “παραδίδω ιδιαίτερα” σε όποιον με ρωτούσε κάτι σχετικά με αυτή. Δέχτηκα μια πρόταση από μια φίλη, αν με ενδιαφέρει να διδάξω, και απάντησα αμέσως ναι.
Τα μαθήματα και το πάθος μου για τη δημιουργική-καλλιτεχνική φωτογραφία, είναι η εξιλέωση μετά από φωτογράφιση-ας πούμε- ενός αρώματος. Όχι ότι η φωτογράφιση του αρώματος δεν είναι δημιουργική, αλλά εκεί πρέπει να περιοριστείς στα θέλω του πελάτη σου, εφόσον δεν είσαι και ο Guy Bourdin. Όμως τα δύο αυτά είδη, συνδέονται. Πιστεύω ότι ο επαγγελματίας φωτογράφος πρέπει να έχει ασχοληθεί με την καλλιτεχνική φωτογραφία. Είναι σαν τον πιανίστα που θέλει να παίξει jazz. Θα βοηθούσε αν είχε ξεκινήσει με κλασσική μουσική.
Συμβαίνει συχνά μαθητές μου να γίνονται καλύτεροι από εμένα και εγώ να προσπαθώ να τους φτάσω ή και να τους ξεπεράσω. Είναι σαν το καρότο…. με κρατά σε εγρήγορση.
Τις προάλλες μια μαθήτρια μας παρουσίασε τις φωτογραφίες της. Μείναμε όλοι με το στόμα ανοιχτό. Τη συμβούλευσα, αν της αρέσει η παρέα και η ατμόσφαιρα στα μαθήματα, να κάτσει. Αλλιώς δεν υπάρχει άλλος λόγος να τα παρακολουθεί. Είναι ήδη καλύτερη από εμένα.
Στα workshop που κάνω σκέφτομαι την ιδέα, στήνω την φωτογράφιση και ξεκινάω με ένα-δύο πλάνα που έχω στο μυαλό μου. Δεν έχω άλλα… τα υπόλοιπα γίνονται σε συνεργασία με τους μαθητές. Μπορεί να μην το καταλαβαίνουν, αλλά από ένα σημείο και μετά, την στήνουμε μαζί την φωτογράφιση».
