Σήμερα συμπληρώνονται 103 χρόνια από τη γενοκτονία των Αρμενίων, στην ιστορικά αναφερόμενη και ως πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα, με τη συστηματική εξόντωση ενάμιση εκατομμυρίου ανθρώπων από τις Οθωμανικές αρχές την τριετία 1915-1918.
Η σημερινή ημέρα είναι συμβολική, καθώς στις 24 Απριλίου 1915 στην Κωνσταντινούπολη συλλήφθηκαν και εκτελέστηκαν το ίδιο βράδυ 250 επιφανείς Αρμένιοι. Αμέσως μετά άρχισαν ομαδικές σφαγές του αρμενικού λαού στην Ανατολική Μικρά Ασία. Χαρακτηριστικό είναι το τηλεγράφημα του Ταλαάτ στις 28 Απριλίου 1915 προς τους νομάρχες των περιοχών αυτών: «Αποφασίσθηκε να τεθεί τέρμα στο ζήτημα των Αρμενίων με εκτόπισίν τους στις ερήμους και την εξόντωση αυτού του ξενικού στοιχείου». Έως το 1918 πάνω από ενάμιση εκατομμύριο Αρμένιοι έχασαν τη ζωή τους και εκατοντάδες χιλιάδες αναγκάστηκαν να εκπατριστούν και να διασκορπιστούν σε χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η ελληνική κοινότητα των Αρμενίων, πραγματοποίησε την καθιερωμένη εκδήλωση μνήμης την Κυριακή στην κατάμεστη αίθουσα του θεάτρου Παλλάς. Με κυρίαρχο σύνθημα “Από τις στάχτες στην αναγέννηση”, ο Αρμενικός λαός τίμησε τα θύματα της Γενοκτονίας του 1915 από την Τουρκία, ενώ συγχρόνως γιόρτασε με περηφάνια την αποκατάσταση της κρατικής υπόστασης του ανεξάρτητου Αρμενικού κράτους.
Η γενοκτονία του 1915 παραμένει ατιμώρητη από τη διεθνή κοινότητα, παρότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ως σύμμαχος των Κεντρικών Δυνάμεων, βρισκόταν στους ηττημένους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Αδόλφος Χίτλερ τη χρησιμοποίησε ως παράδειγμα για να δικαιολογήσει το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα. «Ποιος μιλάει σήμερα για τον αφανισμό των Αρμενίων;» διερωτήθηκε χαρακτηριστικά το 1939.
Η Τουρκία, ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ποτέ δεν παραδέχτηκε τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Υποστηρίζει ότι επρόκειτο για μία επιχείρηση καταστολής κατά εκείνων των Αρμενίων, που είχαν συνεργαστεί με τις ρωσικές δυνάμεις εισβολής στην ανατολική Τουρκία και ότι οι νεκροί δεν ξεπερνούσαν τις 300.000.
Τα ντοκουμέντα, οι αφηγήσεις πρωταγωνιστών της εποχής, ιστορικών και δημοσιογράφων, αποτελούν τρανή απόδειξη ότι η γενοκτονία συνέβη και οι απόγονοι των θυμάτων και τα μέλη της αρμενικής κοινότητας σε όλο τον πλανήτη συνεχίζουν να παλεύουν για τη δικαίωση και την αναγνώριση της γενοκτονίας.
Μέχρι σήμερα, 26 χώρες έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων (Αργεντινή, Βέλγιο, Καναδάς, Χιλή, Κύπρος, Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λιθουανία, Λίβανος, Ολλανδία, Πολωνία, Ρωσία, Σλοβακία, Σουηδία, Ελβετία, Ουρουγουάη, Βατικανό, Βενεζουέλα, Αρμενία, Αυστρία, Βολιβία, Τσεχία, Συρία, Ιράν) και διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) ,το Συμβούλιο της Ευρώπης και η Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur). Τη Γενοκτονία των Αρμενίων έχουν αναγνωρίσει, επίσης, οι 48 από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ, τέσσερις περιοχές της Ισπανίας (Βασκωνία, Καταλονία, Βαλεαρίδες Νήσοι, Ναβάρα), η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρειος Ιρλανδία από τη Μεγάλη Βρετανία και δύο Πολιτείες της Αυστραλίας (Νέα Νότιος Ουαλία και Νότια Αυστραλία). Στην αναγνώριση από τις Αυστραλιανές Πολιτείες (από κοινού με τις γενοκτονίες των Ελλήνων και των Ασσυρίων), συνέβαλε και η έρευνα του Ελληνο-αυστραλού μελετητή γενοκτονιών Παναγιώτη Διαμαντή, όπως αναγνωρίζεται από βουλευτές.
