Το Μαρούσι στην επανάσταση του ’21 και η πρώτη σύσταση του Δήμου

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, στο Μαρούσι είχε εγκατασταθεί ο Τούρκος Μπέης Αλη Μπαμπάς ο οποίος άρπαξε τα κτήματα της περιοχής και τα έδωσε σε Τούρκους ευγενείς. Πολλοί Μαρουσιώτες είχαν αφήσει την περιουσία και τον τόπο τους και κατέληξαν πρόσφυγες στην Κόρινθο, στο Άργος, στην Αρκαδία, στην Εύβοια και τις Κυκλάδες.

Όταν ήρθε η ώρα του ξεσηκωμού έδωσαν το “παρών” τους “με γενναιότητα” όπως έχει πει ο Δημήτριος Υψηλάντης. Ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματα του εξυμνεί τους Μαρουσιώτες για την πάνδημη συμμετοχή τους στον αγώνα για την απελευθέρωση της Αθήνας(άρχισε από το Μαρούσι στις 15 Οκτωβρίου 1821) και στον αγώνα για να σωθεί η Ακρόπολη από την πολιορκία του Κιουταχή.

Μετά την απελευθέρωση και τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Αθήνα η Αττική χωρίστηκε σε επτά Δήμους. Ένας από αυτούς ήταν ο Δήμος Αμαρυσίων με 712 κατοίκους που περιλάμβανε τότε :      το παλιό Μαρούσι με 360 κατοίκους, το Χαλάνδρι με 127 κατοίκους, την Καλογρέζα με 8 κατοίκους, την Πεντέλη με 6 κατοίκους, τον Γέρακα με 2 κατοίκους, τον Καρυτό με 21 κατοίκους, το Μπραχάμι με 7 κατοίκους και την Κηφισιά με 181 κατοίκους.

Πρώτος Δήμαρχος Αμαρυσίων ήταν ο Δημήτριος Μόσχας ο οποίος εκλέχτηκε τον Μάϊο του 1836. Δεύτερος Δήμαρχος ήταν ο Σωτήριος Χαϊμαντάς ο οποίος εκλέχτηκε το 1838. Το 1840 ο Δήμος Αμαρυσίων συγχωνεύτηκε με τον Δήμο Αθηναίων. Το 1850 έγινε πάλι ανεξάρτητος Δήμος. Το 1853 συγχωνεύτηκε ξανά με τον Δήμο Αθηναίων. Απέκτησε οριστικά την ανεξαρτησία του μετά από 72 χρόνια το 1925, με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Γαρδέλη.

Share