Άρθρο του αντιδημάρχου, προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Αμαρουσίου και προέδρου του Συλλόγου Οπτικών – Οπτομετρών Ελλάδος
Tο τελευταίο διάστημα ζήσαμε ότι δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι στον τομέα της υγείας τα καταφέραμε εξαιρετικά καλά. Τι γίνεται όμως με την Οικονομία; Επί δύο μήνες, τα εμπορικά καταστήματα παρέμειναν κλειστά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια τεράστια τρύπα στον κύκλο εργασιών του λιανικού εμπορίου. Στην πραγματικότητα, αυτό σημαίνει ότι ένας έμπορος δεν έχασε μόνο το κέρδος που θα είχε για να θρέψει την οικογένειά του, αλλά βρέθηκε να χρωστάει όλες του τις επιχειρηματικές υποχρεώσεις για δύο μήνες. Χάθηκε ο βηματισμός μας σε μια στιγμή κρίσιμη για την οικονομία, καθώς παλεύαμε τα τελευταία δέκα χρόνια να σταθούμε όρθιοι.
Με ρωτάνε συνάδελφοι έμποροι στο Μαρούσι τι θα γίνει με τα ενοίκια, με τις δόσεις στο Δημόσιο που χάθηκαν, με τα προγράμματα επιχο-ρήγησης λόγω κορωνοϊού και γενικότερα αν θα υπάρξει κάποια βοήθεια ή διευκόλυνση από το κράτος. Τους απαντώ ότι αυτό εξαρτάται από το αν μπορείτε να αποδείξετε ότι δεν 
χρειάζεστε βοήθεια. τότε υπάρχει περίπτωση κάτι να γίνει.
Όταν αποδείξουμε ότι δεν χρειαζόμαστε δάνειο, τότε η τράπεζα θα μας δώσει ένα! Ακούμε δισεκατομμύρια να έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ο μικρός έμπορος δεν έχει δει ούτε ένα ευρώ. ΤΕΠΙΧ 1, ΤΕΠΙΧ 2, COVID-19 (80% – 20%) είναι τα εργαλεία που διαθέτει το κράτος για να βοηθήσει το εμπόριο. Εργαλεία,τα οποία αποδεικνύονται ανεπαρκή, αφού δίνονται με αυστηρά τραπεζικά κριτήρια, με αποτέλεσμα να απορρίπτονται 9 στις 10 επιχειρήσεις. τα τραπεζικά ιδρύματα κάνουν τη δουλειά τους και προσπαθούν να διασφαλίσουν τα χρήματά τους.
Κανείς δεν δανείζει μια προβληματική επιχείρηση. Όμως αυτές οι «προβληματικές» επιχειρήσεις είναι που κρατήθηκαν όρθιες στην περίοδο της κρίσης, που υποστήριξαν τους υπαλλήλους τους και πλήρωσαν δυσβάσταχτους φόρους, προκειμένου να στηρίξουν τα μνημόνια. Είναι αυτές που τώρα ξεψυχούν σε κάθε περιοχή της Ελλάδας και βλέπουν τους κόπους τους να χάνονται, κυνηγώντας τις υποχρεώσεις τους. Οι έμποροι δεν είναι απατεώνες. Είναι άνθρωποι με οικογένειες που αγωνιούν κάθε μέρα για τον αν θα έχει δουλειά. Που επηρεάζεται ο τζίρος τους ακόμη και αν ρίξει μια ψιχάλα. Που έδωσαν όλες τους τις αποταμιεύσεις για να κρατήσουν τη δουλειά τους ζωντανή. Που μπορεί να μην κόλλησαν COVID-19, αλλά πεθαίνουν από αυτό.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχει η κατανόηση, η συνεργασία και η καλή θέληση για να προχωρήσουμε παρακάτω, λαβωμένοι μεν όρθιοι δε. ο εμπορικός και επιχειρηματικός κόσμος προτείνει ενίσχυση της επιστρεπτέας προκαταβολής, η οποία είναι άμεσο και τίμιο χρηματοδοτικό εργαλείο, ρύθμιση παλαιών και νέων φορολογικών και ασφαλιστικών χρεών σε 120 δόσεις, πάγια ρύθμιση 48 δόσεων για ένα χρόνο, μείωση της προκαταβολής φόρου ή ακόμη και κατάργηση, μείωση ενοικίου κατά 40% τουλάχιστον μέχρι τέλος του χρόνου 
και διευθέτηση των επιταγών, προκειμένου να μη συσσωρευτούν τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο.
Κατανοούμε ότι αυτά τα μέτρα είναι πιθανό να δημιουργήσουν ντόμινο στους εμπλεκόμενους, όπως οι ιδιοκτήτες επαγγελματικών ακινήτων και οι έμποροι χονδρικής. Γι’ αυτόν τον λόγο χρειάζεται πολλή δουλειά και συνεργασία μεταξύ κράτους και επιχειρηματιών, προκειμένου να βρεθούν τα κατάλληλα εργαλεία τα οποία θα βοηθήσουν το λιανεμπόριο να ανθίσει πάλι. Κατανοούμε ότι η πανδημία που ζήσαμε ήταν πρωτοφανής για όλους μας και οι αποφάσεις που κλήθηκε να πάρει η κυβέρνηση ήταν πρωτόγνωρες. Όμως, χρειάζεται να παρθούν γενναίες αποφάσεις για να μην καταρρεύσουμε. Οφείλουν όλοι να καταλάβουν ότι το λιανικό εμπόριο κρατάει ένα μεγάλο κομμάτι της οικονομίας στα χέρια του, προσφέρει στο κράτος και αποτελεί βασικό στοιχείο στην κοινωνικότητα των ανθρώπων. Είναι λοιπόν μονόδρομος να στηριχθεί το εμπόριο, αν δεν θέλουμε να διαταραχθεί η κοινωνία μας και να μην οδηγηθούμε σε μονοπώλια πολυεθνικών εταιρειών. Αυτές είναι κάποιες από τις λύσεις που προτείνουμε, προκειμένου να ξεπεράσουμε τον σκόπελο και να πλεύσουμε σε πιο ήρεμα νερά.
Πηγή: amarysia.gr
