«Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομένων μαθητών, των ελεύθερων αγωνιζομένων Ελλήνων». Αυτά τα λόγια ίσως είναι και τα πιο γνωστά από το Πολυτεχνείο. Ήταν τα λόγια που έλεγαν οι φοιτητές που είχαν κλειστεί μέσα στο Πολυτεχνείο και είχαν δημιουργήσει έναν ραδιοφωνικό σταθμό.
Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας που είχε επιβάλλει δικτατορία από τις 21 Απριλίου του 1967.
Πότε ξεκίνησε η εξέγερση
Στην ουσία η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.
Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μάλιστα, οι φοιτητές της Νομικής εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν την ανάκληση των αποφάσεων της Χούντας για τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 20% του προϋπολογισμού και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.
Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. H αστυνομία δεν μπορούσε πλέον να τους εμποδίσει. Το απόγευμα οι φοιτητές πήραν την απόφαση για την κατάληψη του Πολυτεχνείου και αμέσως εξέλεξαν συντονιστική επιτροπή. Για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές. Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί και ο ραδιοφωνικός σταθμός με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου.
Στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκε επίσης πολύγραφοι για να μαθαίνουν οι φοιτητές και ο υπόλοιπος κόσμος για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων. Οι φοιτητές έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους σε τρόλεϊ, στα λεωφορεία έτσι ώστε όλοι να μαθαίνουν τι συμβαίνει. Στο Πολυτεχνείο υπήρχε επίσης εστιατόριο και νοσοκομείο ενώ οι φοιτητές φρόντιζαν και για την περιφρούρηση του κτιρίου.
Τι έγινε παραμονή της 17ης Νοεμβρίου
Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθους που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.
Επειδή η αστυνομία δεν μπορούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο αποφάσισε να ενεργοποιήσει τον στρατό. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από του Γουδή προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.
Η είσοδος
Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου το άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει παρά το γεγονός πως πάνω στην πύλη υπήρχαν φοιτητές. Το τανκ έπεσε πάνω στην πύλη, την έριξε παρασέρνοντας μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία. Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδούσαν τα κάγκελα και προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τους γύρω δρόμους. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα. Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.
Πηγή: sansimera.gr
