Η πλατεία Κασταλίας είναι μια από τις ομορφότερες και ιστορικότερες πλατείες του Αμαρουσίου. Ανακαινισμένη το 2010, κοσμεί την περιοχή με την όμορφη κρήνη και το μαρμάρινο άγαλμα της Αμαρυσίας Αρτέμιδος.
Σύμφωνα με την μυθολογία, η Κασταλία φέρεται να είναι ποτάμια Νύμφη, κόρη του Αχελώου ή κατά άλλη παράδοση του Κηφισού. Μια άλλη εκδοχή υποστηρίζει ότι η Κασταλία προσπαθώντας να κρυφτεί και να ξεφύγει από τον Απόλλωνα, έπεσε σε μια πηγή του Παρνασσού και πνίγηκε. Η πηγή αυτή ονομάζεται Πηγή Κασταλίας.
Η Κασταλία ήταν η νύμφη που κρατούσε την πηγή της ζωής. Ίσως αυτό να είχαν στο νου τους οι πρώτοι κάτοικοι του Αμαρουσίου, δημιουργώντας την μικρή πλατεία με τον κρουνό που ήταν ξασκουστή για το καθαρό νερό της και έδινε ζωή σε όλην την περιοχή. Ο περίτεχνος μαρμάρινος κρουνός που ξεδιψούσε τους μακρινούς μαρουσιώτες, θέλησε να πάρει και λίγο από την τέχνη της αρχαίας πηγής της Κασταλίας. Έτσι η πλατεία έγινε και επίσημα η πηγή της ζωής!
Το Μαρούσι έγινε τόπος συνάντησης και αγοράς χάρη στην πλατεία, καθώς κάτοικοι από τις γύρω περιοχές συγκεντρώνονταν στα δροσερά καφενεία γύρω από την βρύση. Ο Σπύρος Λούης μάλιστα, όπως και οι υπόλοιποι ντόπιοι νερουλάδες, διατυμπάνιζαν σε όλους την πραμάτεια τους από την «βρύση της Κασταλίας», γυρνώντας τις πήλινες γεμάτες νερό στάμνες τους στα βόρεια και ανατολικά προάστια των Αθηνών.
Η κρήνη της πλατείας ήταν περίτεχνη με ένα αγγείο στην κορυφή της. Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 στις βρύσες τοποθετήθηκαν κεφαλές λεόντων και στην κορυφή το έργο του Δεσύλα με την Αμαρυσία Αρτέμιδα, τη θεά που λατρευόταν στο Άθμονον (Αρχαίο Μαρούσι).
Η πλατεία άλλαξε όψη τον Μάιο του 2010. Ανακαινίστηκε και αποκάλυψε το νέο άγαλμα της Αμαρυσίας Αρτέμιδος που παριστάνει την Αρτέμις με ένα ελάφι και τόξο στο χέρι, το οποίο φιλοτέχνησε με μάρμαρο Διονύσου ο Μαρουσιώτης γλύπτης Γιώργος Γεωργιάδης και το δώρισε στον Δήμο Αμαρουσίου.
