Γνωρίζατε ότι ο μεγάλος ερμηνευτής και συνθέτης που άφησε ιστορία τη δεκαετία του ’50 ήταν Μαρουσιώτης; Η προτομή του βρίσκεται στον Παράδεισο Αμαρουσίου, ενώ έχουν γίνει πολλές συναυλίες προς τιμήν του στο Μαρούσι αλλά και σε άλλα μέρη της Αθήνας.Ο Νίκος Γούναρης γεννήθηκε το 1915 στο Πήλιο και τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο Βοτανικό, όμως ύστερα έζησε και μεγαλούργησε στην πόλη μας. Μεσουράνησε τη δεκαετία του 1950 στην ελληνική μουσική σκηνή, είτε σόλο, είτε σε συνεργασία με το Τρίο Μπελκάντο. Υπηρέτησε με συνέπεια το ελαφρό τραγούδι, το οποίο αναφερόταν από πολλούς και ως ευρωπαϊκό. Μάλιστα λέγεται ότι ο Τσιτσάνης είχε πει πως όσο υπάρχει ο Γούναρης το λαϊκό τραγούδι δεν θα μπορέσει να κυριαρχήσει στην Ελλάδα. Πράγματι, το λαϊκό τραγούδι γνώρισε μεγάλη επιτυχία από τη δεκαετία του ’60 και μετά, όταν πια ο Νίκος Γούναρης δεν ήταν στη ζωή.
Ο ταλαντούχος διασκεδαστής πρωτοεμφανίστηκε το 1936, ενώ έχει τιμηθεί με το Αριστείο της Εθνικής Αντίστασης για την προσφορά του στον τόπο την περίοδο της Κατοχής. Τη δύσκολη μεταπολεμική περίοδο ο καλόκαρδος και λαμπερός Γούναρης έφερνε τη χαρά στα μαγαζιά που τραγουδούσε είτε αυτά ήταν κοσμικά κέντρα είτε λαϊκές σκηνές. Μεγάλες επιτυχίες του υπήρξαν τα τραγούδια: «Αυτός ο άλλος», «Ένα βράδυ που ’βρεχε», «Σκαλί σκαλί θα κατεβώ» και «Να το πάρεις το κορίτσι». Πολύ γνωστή ήταν και η συμμετοχή του στο Τρίο Μπελκάντο, ενώ συχνά εμφανιζόταν και σε ελληνικές ταινίες της εποχής. Οι συναυλίες του στον ελληνισμό της Αμερικής και της Αυστραλίας έχουν μείνει θρυλικές. Η ανταπόκριση και η λατρεία του κόσμου προς τον αξέχαστο τροβαδούρο ήταν συγκινητική.
Ο Νίκος Γούναρης πέθανε από καρκίνο στις 5 Μαΐου του 1965. Ήταν μόλις 50 ετών, στο απόγειο της καριέρας του και η κηδεία του μετατράπηκε σε λαϊκό προσκύνημα.
