Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη για το επάγγελμα της νηπιαγωγού έδωσε στο eduguide.gr η Χρύσα Κουτρούλη που από το 2003 εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση ως νηπιαγωγός και προϊσταμένη νηπιαγωγείου στην περιοχή του Αμαρουσίου.
1. Τι καλείται να κάνει συνήθως μία/ένας νηπιαγωγός σε μια μέρα;
Εμείς οι νηπιαγωγοί, σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς, καλούμαστε να έχουμε ρόλο πολυεργαλείου. Η/ο νηπιαγωγός είναι υπεύθυνη/ος για συνολικά έως 25 μαθητές χωρίς βοηθό (και σε περίπτωση μονοθεσίων και χωρίς την παρουσία άλλου ατόμου γενικά στον χώρο), με όποια δυσκολία και κινδύνους αυτό εγκυμονεί. Επειδή όμως είμαστε φύσει αισιόδοξα άτομα, δεν βάζουμε στον νου μας το κακό και τις δυσκολίες και έτσι κάνουμε τη δουλειά μας πάντα με κέφι και χαμόγελο. Το πολυεργαλείο λοιπόν “νηπιαγωγός”, μέσα στη μέρα είναι παιδαγωγός, γυμναστής, μουσικός, θεατρολόγος, κηπουρός, ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, μαμά, μπαμπάς και ό,τι άλλο χρειαστεί! Ωστόσο τα παιδιά αυτής της ηλικίας είναι τεράστια κινητήριος δύναμη: σου δίνουν φοβερή ενέργεια και δεν σε νοιάζει τίποτε άλλο παρά μόνο να φεύγουν ασφαλή και κυρίως χαμογελαστά.
2. Ποια είναι η βασική διαφορά και πρόκληση από άλλες εκπαιδευτικές βαθμίδες;
Η υποχρεωτική διετής φοίτηση στο νηπιαγωγείο με τη συνύπαρξη προνηπίων και νηπίων στην ίδια τάξη, αποτελεί μια τεράστια πρόκληση, καθώς οι μαθητές μας αν σκεφτεί κάποιος ότι έχουν μέχρι και 2 χρόνια διαφορά μεταξύ τους (από 1 Ιανουαρίου της μιας χρονιάς μέχρι 31 Δεκεμβρίου της επόμενης), πρέπει να λαμβάνουν τα ερεθίσματα που ανταποκρίνονται τόσο στην ηλικία, τα ενδιαφέροντα και τις δυνατότητές τους όσο και στις απαιτήσεις για την κάλυψη ενός προγράμματος που δεν είναι βασισμένο σε συγκεκριμένη διδακτική ύλη, αλλά ορίζεται από το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών για το νηπιαγωγείο. Επομένως θα πρέπει καθημερινά να δημιουργούμε ένα πρόγραμμα κοινό αλλά και διαφοροποιημένο ταυτοχρόνως, ώστε να ταιριάζει στις ιδιαίτερες ανάγκες όλων των μαθητών, να τους εξελίσσει μαθησιακά αλλά και κοινωνικοσυναισθηματικά. Με λίγα λόγια ούτε ένα μεγάλο παιδί να βαρεθεί αλλά ούτε ένα μικρότερο να νιώσει ματαίωση. Το Πρόγραμμα του νηπιαγωγείου είναι ευέλικτο και πολλές φορές το συναποφασίζουμε με τα παιδιά, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει εμπλουτιστεί με το μάθημα των αγγλικών και τα 4 εργαστήρια δεξιοτήτων, όπως και στις μεγαλύτερες βαθμίδες. Αν με ρωτούσατε όμως γιατί νηπιαγωγός κι όχι δασκάλα/ος ή καθηγήτρια/ης θα έλεγα ότι τη διαφορά και την πρόκληση ταυτόχρονα την κάνουν τα ίδια τα παιδιά αυτής της ηλικίας με τον αυθορμητισμό τους, τις ατάκες τους, τις αγκαλιές τους, τη ζωντάνια και την πιο χαλαρή τους διάθεση. «Κυρία/ε δεν μου “δώνει” το παιχνίδι», «Κυρία/ε μπορείς να μου δέσεις τα κορδόνια γιατί είμαι μικρός;», «Κυρία/ε σου έκοψα στον δρόμο ένα λουλούδι γιατί σε αγαπάω»…
3. Ποια είναι η πιο κοινή λανθασμένη εντύπωση που υπάρχει από τον κόσμο για τις/τους νηπιαγωγούς; Ποια είναι η αλήθεια;
Καταρχάς ότι πρόκειται για γυναικείο επάγγελμα. Υπάρχουν και εξαιρετικοί άντρες νηπιαγωγοί. Επίσης, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να ανακοινώνω στο περιβάλλον μου ότι θα σπουδάσω νηπιαγωγός, όλοι σχεδόν γύρω μου έλεγαν πόσο εύκολο επάγγελμα είναι αφού θα δουλεύω λίγες ώρες καθημερινά, παίζοντας παιχνίδια και λέγοντας τραγουδάκια και θα έχω πολλές διακοπές Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι. Η αλήθεια είναι ότι το νηπιαγωγείο ακολουθεί ένα πιο ελεύθερο πρόγραμμα σε σχέση με τις επόμενες τάξεις, το οποίο σε καμία περίπτωση όμως δε θα το λέγαμε χαλαρό. Είμαστε οι πρώτοι αποδέκτες μαθητών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, τους υποδεχόμαστε σαν «πλαστελίνη» που πρέπει να τους πλάσουμε και να τους εξελίξουμε ως μοναδικές οντότητες και προσωπικότητες, να τους βοηθήσουμε να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, να κατακτήσουν δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης, κοινωνικές δεξιότητες, συναισθηματική ασφάλεια ώστε μόλις φύγουν από εμάς να είναι έτοιμοι για την ομαλότερη δυνατή μετάβαση στο δημοτικό σχολείο.
Θα έλεγα λοιπόν μετά από περισσότερα από 20 χρόνια στη συγκεκριμένη βαθμίδα ότι αν δεν έχεις το «ψώνιο» της/του νηπιαγωγού δεν μπορείς να το δεις ως μια δουλειά απλά με ευνοϊκές συνθήκες, γιατί όχι μόνο δε θα μπορέσεις να είσαι καλός σε αυτό αλλά θα σε ρουφήξει. Αν δεν αγαπάς αυτή τη δουλειά, αν δεν έχεις το μεράκι που θα σου δώσει τη δύναμη και την υπομονή, τότε ποτέ δε θα είσαι καλός. Και τα παιδιά μέσα στην αθωότητα και με το αλάνθαστο ένστικτό τους θα το εισπράξουν και θα σ’ το ανταποδώσουν. Και τι άλλο σημαίνει να είσαι «ψώνιο» με αυτό; Σημαίνει να καμαρώνεις κάθε φορά που ένα παιδί κάνει ένα βήμα μακριά σου γιατί χάρις σε σένα πάτησε πιο γερά στα πόδια του, και να λιώνεις κάθε φορά που σου φέρνει ένα λουλούδι και σε παίρνει μια αγκαλιά.
Η Χρύσα Κουτρούλη είναι απόφοιτη του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Κρήτης και μαμά δυο παιδιών. Εργάζεται από το 2000 στην Εκπαίδευση και από το 2003 στη Δημόσια Εκπαίδευση ως Νηπιαγωγός και Προϊστάμενη Νηπιαγωγείου.
………………………………………….
#Σπουδές στην Προσχολική Εκπαίδευση
Αν η Προσχολική Εκπαίδευση είναι ο τομέας που σε συναρπάζει, εδώ μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για αυτή την επιστήμη ενώ μπορείς να ενημερωθείς εδώ για όλα τα προπτυχιακά προγράμματα που προσφέρονται στην Ελλάδα, χρησιμοποιώντας λέξεις-κλειδιά όπως «Νηπιαγωγών», «Προδημοτική», «Προσχολική» κ.λπ.
Από την άλλη, αν έχεις ήδη ολοκληρώσει τις προπτυχιακές σπουδές σου και αναζητάς ευκαιρίες για μεταπτυχιακή εξειδίκευση, μπορείς να ψάξεις το μεταπτυχιακό που ενδιαφέρει από τη μηχανή αναζήτησης του eduguide, χρησιμοποιώντας λέξεις-κλειδιά όπως «Νηπιαγωγών», «Προσχολική» κ.λπ.
