Κάθε φορά που ακούμε για κάποιον θάνατο νέου ανθρώπου από νευρική ανορεξία, σπεύδουμε να καταδικάσουμε τα υπερβολικά αδύνατα κοινωνικά πρότυπα που μας επιβάλλονται, όμως οι περισσότεροι θα επιστρέψουμε ξανά στην προσπάθεια να χάσουμε βάρος. Ακόμα και απόλυτα υγιείς άνθρωποι, με φυσιολογικό σωματικό βάρος, αυτοεγκλωβίζονται σε έναν συνεχή αγώνα να πετύχουν σωματικά πρότυπα που βλέπουμε παντού στα περιοδικά και την τηλεόραση και τα οποία σπανίως ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Από αυτή την ανούσια αγωνία θέλει να μας διαφυλάξει η σημερινή μέρα κατά της δίαιτας που ουσιαστικά είναι μια υπενθύμιση να αγαπήσουμε το σώμα μας, όπως είναι. Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Δίαιτας θεσπίστηκε το 1992 στη Βρετανία από μια πρώην ανορεξική, τη Μέρι Έβανς Γιάνγκ που ξεκίνησε και τις πρώτες αντιδιαιτητικές καμπάνιες στην Ευρώπη.
Φυσικά, κανείς δεν υπονοεί ότι δεν οφείλουμε να φροντίζουμε το σώμα μας, να αθλούμαστε και να θρεφόμαστε υγιεινά. Άλλωστε, αυτοί είναι δύο πολύ σημαντικοί τρόποι να χαρούμε τη ζωή μας, να αισθανόμαστε καλά και να απολαμβάνουμε ποιοτικές στιγμές.
Όμως, η εξαντλητική και συνεχής δίαιτα και η εμμονική προσήλωση στη διατήρηση πολύ χαμηλού σωματικού βάρους μόνο βλαβερές συνέπειες μπορεί να έχει για τον οργανισμό και τον ψυχισμό μας.
Κάθε σώμα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και απλά δεν χωράμε όλοι στα ίδια καλούπια. Η ποικιλομορφία είναι τελικά αυτή που κάνει το ανθρώπινο είδος τόσο όμορφο. Ας την χαρούμε με σεβασμό πάντα σε όλους τους συνανθρώπους μας αλλά και τη δική μας υγεία!
