Σήμερα είναι η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, δηλαδή η γιορτή του πατέρα. Μια γιορτή που δεν της αξίζει να είναι απλώς συμπληρωματική στη γιορτή της μητέρας που γιορτάστηκε τον προηγούμενο μήνα…Η γιορτή του πατέρα καθιερώθηκε στις ΗΠΑ το 1966 με προεδρικό διάταγμα του προέδρου Λίντον Τζόνσον, ενώ το 1972 ο Ρίτσαρντ Νίξον την καθιέρωσε ως επίσημη εορτή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Είχαν προηγηθεί πολλές προσπάθειες από διάφορα άτομα για την καθιέρωση μιας ημέρας προς τιμήν των πατεράδων αυτού του κόσμου. Η σημαντικότερη ήταν το 1908, όταν η Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον οργάνωσε εορτασμό στη δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ προς τιμήν 210 νεκρών πατεράδων που είχαν χάσει τη ζωή τους στο ορυχείο Μονόνγκα ένα χρόνο πριν.
Σε μια κοινωνία, στην οποία τονίζεται εμφατικά ο ρόλος της μητέρας, οι μπαμπάδες μοιάζουν συχνά λίγο παραμελημένοι. Η μέρα αυτή είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να αναλογιστούμε και τη δική τους συμβολή στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας, την ανιδιοτελή και περήφανη αγάπη τους, το πρότυπο που έχουν υπάρξει για τη ζωή μας.
Χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες για τις μικρές και τις μεγάλες στιγμές! Για το ποδήλατο και το κολύμπι που μας έμαθαν, για τα εφόδια που μας έδωσαν, για τις δυνατότητες που μας χάρισαν να γίνουμε αυτό που είμαστε… Σήμερα αξίζει να τους δείξουμε ότι και η δικιά τους μέρα είναι σημαντική!
