WWF: Κίνδυνος για τις ελληνικές θάλασσες από την πετρελαιοκηλίδα στον Σαρωνικό

Η WWF προειδοποιεί για το μεγάλο κίνδυνο για το ελληνικό θαλάσσιο περιβάλλον, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη», που προκάλεσε τη μεγάλη πετρελαιοκηλίδα στον Σαρωνικό.

Η επικεφαλής πολιτικής, Θεοδότα Νάντσου και ο υπεύθυνος θαλάσσιου προγράμματος του WWF Ελλάς, Δημήτρης Ιμπραήμ, τονίζουν χαρακτηριστικά:

«Η μεγάλης έκτασης πετρελαιοκηλίδα που προκλήθηκε από τη βύθιση του δεξαμενόπλοιου “Αγία Ζώνη ΙΙ” μπροστά στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, μέσα σε λίγες ώρες απλώθηκε εκτός ελέγχου, ρυπαίνοντας τις παραλίες της Σαλαμίνας και του Σαρωνικού Κόλπου. Η πετρελαιοκηλίδα που καταγράφηκε ως η δεύτερη μεγαλύτερη από δεξαμενόπλοιο παγκοσμίως για το 2017, έκανε πραγματικότητα τον εφιάλτη του πετρελαίου».

Όπως επισημαίνουν, το WWF Ελλάς κατέθεσε μήνυση κατά παντός υπευθύνου για παράβαση διατάξεων για την προστασία του περιβάλλοντος, ζητώντας μάλιστα -για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά- την απόδοση ποινικών ευθυνών.

Προσθέτουν πως η οργάνωση κατέθεσε και ειδική έκθεση, η οποία έδωσε στην 5η τακτική ανακρίτρια του Πειραιά «όλα τα στοιχεία που είχαμε στη διάθεσή μας: χαρτογραφική αποτύπωση της ρύπανσης κατά τις πρώτες μέρες μετά από το ναυάγιο, δεδομένα για την οικολογική κατάσταση του Σαρωνικού, καθώς και όλη τη διαθέσιμη επιστημονική γνώση για τις οικολογικές επιπτώσεις και την αντιμετώπιση σημαντικών ατυχημάτων πετρελαιοκηλίδας παγκοσμίως».

«Η θαλάσσια περιοχή που έχει παραχωρηθεί στις πετρελαϊκές επιχειρήσεις για έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου καλύπτει σχεδόν 60.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα που εκτείνονται από τα βόρεια της Κέρκυρας, καλύπτουν σχεδόν το σύνολο του Ιονίου Πελάγους και φτάνουν ως τα δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Αυτήν την περιοχή, τα νερά, τα νησιά και τις ακτές της, οι περισσότεροι από εμάς τη γνωρίζουμε καλά. Ως τουρίστες, επισκέπτες ή – για τους πιο τυχερούς – κάτοικοι, έχουμε θαυμάσει τη φυσική ομορφιά και τον πλούτο της: οι θάλασσες αυτές είναι σπίτι – μεταξύ άλλων – για φάλαινες (φυσητήρες, πτεροφάλαινες και ζιφιούς), δελφίνια (ρινοδέλφινα, σταχτοδέλφινα, ζωνοδέλφινα), χελώνες καρέτα, μεσογειακές φώκιες, λιβάδια ποσειδωνίας και κοράλλια. Όλα αυτά τα μοναδικά είδη δεν είναι απλά ένας εντυπωσιακός φυσικός πλούτος, αλλά δείκτης ότι η θάλασσά μας είναι υγιής και αποτελεί τη ραχοκοκαλιά για την οικονομία μας. Οι επιχειρήσεις που εποφθαλμιούν τις περιοχές αυτές φυσικά ελάχιστα ενδιαφέρονται για κάτι τέτοιο. Οι ίδιες άλλωστε έχουν επιδιώξει να εξορύξουν πετρέλαιο στην Αρκτική και τον Αμαζόνιο. Θα διατείνονται τη μακρά εμπειρία τους σε αντίστοιχα εγχειρήματα, την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και τη χρήση της πιο εξελιγμένης τεχνολογίας. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική για τρεις κυρίως λόγους. Πρώτον, τα νερά του Ιονίου και της Κρήτης είναι ανοιχτή θάλασσα με πολύ μεγάλο βάθος (το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου βρίσκεται ΝΔ της Πύλου και ξεπερνά τα 5.000 μέτρα), καθιστώντας την έρευνα και εξόρυξη εξαιρετικά επικίνδυνη. Δεύτερον, οι εταιρίες που θα δραστηριοποιηθούν στην περιοχή (Exxon, Total, Repsol) έχουν βαρύ ιστορικό περιστατικών πετρελαϊκής ρύπανσης, αδιαφάνειας ή/και διαφθοράς. Τρίτον, η εξόρυξη πετρελαίου είναι ασύμβατη με τη (βιώσιμη) τουριστική ανάπτυξη, τη μεγαλύτερη πηγή εισοδήματος για τη χώρα».

Πηγή: naftemporiki.gr

 

Share